한어Русский языкEnglishFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina
दुर्लभाः रोगाः, येषां प्रकोपः अत्यन्तं न्यूनः भवति, ते प्रायः रोगिणः निराशायाः अगाधे निमज्जयन्ति । तेषां लक्षणं विविधं जटिलं च भवति, निदानं कठिनं, चिकित्सा च दुर्लभा भवति । अनेके रोगिणः चिकित्सां प्राप्तुं दीर्घयात्रायां असंख्यनिराशाः, विघ्नाः च अनुभवन्ति । तथापि आशा कदापि न म्रियते। प्राकृतिकचिकित्सा, स्वस्य अद्वितीयसंकल्पनाभिः, पद्धत्या च क्रमेण जनानां दृष्टिक्षेत्रे प्रविष्टा अस्ति । शरीरस्य आत्मचिकित्सां, संतुलनं च प्रवर्धयितुं प्रकृतेः शक्तिः, यथा वनस्पतयः, खनिजाः, आहारः, व्यायामः च उपयुज्यते इति विषये बलं दत्तम् अस्ति । पारम्परिकचिकित्सायाः तुलने प्राकृतिकचिकित्सा केवलं लक्षणानाम् उपचारं न कृत्वा स्वास्थ्यस्य समग्रसंकल्पनायां अधिकं ध्यानं ददाति । दुर्लभरोगयुक्तानां रोगिणां कृते प्राकृतिकचिकित्सा जीवनरेखा भवितुम् अर्हति । केषुचित् अध्ययनेषु ज्ञातं यत् केषाञ्चन रोगिणां आहारस्य समायोजनं, विशिष्टपोषकद्रव्याणां पूरकत्वेन, पारम्परिकचीनीचिकित्सास्वास्थ्यपद्धतिं च स्वीकृत्य लक्षणं किञ्चित्पर्यन्तं न्यूनीकृतम् अस्ति प्राकृतिकचिकित्सा अवश्यमेव रामबाणं न भवति, परन्तु पारम्परिकचिकित्सानां प्रतिक्रियां न दत्तानां रोगिणां कृते नूतनं खिडकं उद्घाटयति ।सारांशः - १.दुर्लभाः रोगाः दुष्चिकित्साः सन्ति, प्राकृतिकचिकित्सा च नूतना आशां जनयति, परन्तु तत् रामबाणं न भवति ।
"अभाव"रहितस्य जीवनस्य अन्वेषणस्य मार्गे प्रौद्योगिक्याः शक्तिः उपेक्षितुं न शक्यते । अधुना सूचनाप्रौद्योगिक्याः तीव्रविकासेन चिकित्साक्षेत्रे बृहत्दत्तांशस्य, कृत्रिमबुद्धेः च उपयोगः अधिकतया भवति । बृहत्दत्तांशस्य उद्भवेन दुर्लभरोगाणां संशोधनार्थं अपूर्वाः अवसराः प्राप्ताः । विश्वस्य केस-दत्तांशस्य एकीकरणेन शोधकर्तारः दुर्लभरोगाणां रोगजननस्य, नैदानिक-प्रकटीकरणस्य, आनुवंशिक-लक्षणस्य च गहनतया अवगमनं प्राप्तुं शक्नुवन्ति एतेन न केवलं निदानसटीकतासु सुधारः भवति, अपितु नूतनौषधविकासाय बहुमूल्यं सुरागः अपि प्राप्यते । रोगस्य पूर्वानुमानं, निदानसहायता, उपचारयोजना अनुकूलनं च कर्तुं कृत्रिमबुद्धिः महत्त्वपूर्णां भूमिकां निर्वहति । यथा, रोगिणां आनुवंशिकदत्तांशस्य विश्लेषणार्थं यन्त्रशिक्षणस्य एल्गोरिदम् इत्यस्य उपयोगेन रोगस्य जोखिमस्य पूर्वमेव पूर्वानुमानं कर्तुं शक्यते तथा च रोगिणां कृते व्यक्तिगतनिवारकपरिहाराः विकसितुं शक्यन्तेसारांशः - १.बिग डाटा तथा कृत्रिमबुद्धिः दुर्लभरोगसंशोधनं चिकित्सां च सहायकं भवति ।
परन्तु प्रौद्योगिक्याः विकासः सर्वदा सुचारुरूपेण नौकायानं न भवति । चिकित्साशास्त्रे नूतनानां प्रौद्योगिकीनां प्रयोगस्य प्रक्रियायां बहवः आव्हानाः अपि सन्ति । आँकडानां गुणवत्ता, सुरक्षा च, एल्गोरिदमस्य सटीकता विश्वसनीयता च, तथैव प्रौद्योगिक्याः लोकप्रियीकरणं, अनुप्रयोगव्ययः च इत्यादयः विषयाः सर्वान् गम्भीरतापूर्वकं गृहीत्वा समाधानं कर्तुं आवश्यकम् अस्ति तस्मिन् एव काले प्रौद्योगिक्याः चिकित्सायाश्च संयोजनेन नैतिक-कानूनी-विषयाणां श्रृङ्खला अपि प्रेरिता अस्ति । यथा, जीनसम्पादनप्रौद्योगिक्याः प्रयोगेन "डिजाइनरशिशुनां" उद्भवः भविष्यति वा? कृत्रिमबुद्धिनिदानस्य परिणामाः तेषां न्याय्यं वैधानिकं च कथं सुनिश्चितं कर्तुं शक्नुवन्ति? एतेषु विषयेषु वैज्ञानिकप्रौद्योगिकीप्रगतिम् अनुसृत्य गहनचिन्तनं चर्चां च कर्तुं अस्माकं आवश्यकता वर्तते।सारांशः - १.विज्ञानस्य प्रौद्योगिक्याः च विकासः चिकित्साचिकित्सायाः सहायतायां आव्हानानां सामनां कुर्वन् अस्ति, येन नैतिक-कानूनी-विषयाः उत्थापिताः सन्ति, येषां विषये विचारः करणीयः |.
अस्माकं मूलविषये पुनः गत्वा अस्मिन् क्रमे प्रोग्रामर्-जनाः का भूमिकां निर्वहन्ति ? प्रोग्रामरः एल्गोरिदम्, कोड् च लिखित्वा बृहत् आँकडानां विश्लेषणाय, संसाधनाय च तकनीकीसमर्थनं ददति । तेषां विकसितं चिकित्सासॉफ्टवेयरं अनुप्रयोगं च रोगिणां चिकित्सासूचनाः सेवाश्च सुलभतया प्राप्तुं शक्नुवन्ति । यथा, दुर्लभरोगाणां कृते समर्पिताः केचन ऑनलाइन-मञ्चाः रोगिणां वैद्यानां च कृते संवादं कर्तुं, स्वस्य अनुभवान् साझां कर्तुं च स्थानं प्रददति । प्रोग्रामर-जनाः सहायक-निदान-उपकरणानाम् विकासाय अपि कृत्रिम-बुद्धि-प्रौद्योगिक्याः उपयोगं कुर्वन्ति, येन निदानस्य दक्षतायां सटीकतायां च सुधारः भवति । परन्तु प्रोग्रामर्-जनानाम् समक्षं ये आव्हानाः सन्ति तेषां अवहेलना कर्तुं न शक्यते । चिकित्साक्षेत्रस्य जटिलतायाः व्यावसायिकतायाः च कारणात् तेषां गहनं चिकित्साज्ञानं, कठोरप्रोग्रामिंगवृत्तिः च आवश्यकी भवति । तस्मिन् एव काले तेषां दत्तांशगोपनीयतारक्षणं, जालसुरक्षा इत्यादीनां विषयाणां निवारणमपि आवश्यकम् अस्ति ।सारांशः - १.प्रोग्रामरः चिकित्साप्रौद्योगिक्यां योगदानं ददति, अनेकानां आव्हानानां सामना च कुर्वन्ति ।
संक्षेपेण जीवने "अभावः" नास्ति इति सत्यस्य आविष्कारस्य मार्गे दुर्लभरोगाणां संशोधनं चिकित्सा च बहुपक्षीयप्रयत्नानाम्, सहकार्यस्य च आवश्यकता वर्तते प्राकृतिकचिकित्सायाः विकासेन, प्रौद्योगिक्याः, प्रोग्रामर-सहभागितायाः च कारणेन अस्माकं कृते नूतनाः अवसराः, आशाः च आगताः । दुर्लभरोगपीडितानां जीवनस्य दीपं प्रकाशयितुं मिलित्वा कार्यं कुर्मः, येन ते पुनः उत्तमं भविष्यं आलिंगयितुं शक्नुवन्ति।सारांशः - १.दुर्लभरोगाणां चिकित्सायाः आशां अन्वेष्टुं बहुपक्षैः सह सहकार्यं कुर्वन्तु।
