한어Русский языкEnglishFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina
सारतः "जनानाम् अन्वेषणार्थं परियोजनानां पोस्ट्" पारम्परिकं भर्ती-सहकार-प्रतिरूपं भङ्गयति । पूर्वं कम्पनयः अथवा परियोजनानेतारः प्रायः प्रथमं दलं निर्मान्ति स्म ततः परियोजनायाः दिशां निर्धारयन्ति स्म अधुना, तेषां प्रथमं स्पष्टा परियोजना अवधारणा भवति ततः परियोजनायाः आवश्यकतायाः आधारेण उपयुक्तप्रतिभाः सटीकरूपेण अन्विष्यन्ते स्म एतत् परिवर्तनं बहु लाभं जनयति।
प्रथमं परियोजनानां सफलतायाः दरं सुधारयितुम् अर्हति । यतः परियोजनानायकस्य जनान् अन्वेष्टुं पूर्वं परियोजनायाः स्पष्टयोजना अवधारणा च भवति, तथा च सः जानाति यत् तस्य कृते किं कौशलं अनुभवं च आवश्यकं भवति, अतः सः अधिकसटीकरूपेण योग्यप्रतिभां अन्वेष्टुं शक्नोति तथा च दलस्य सदस्यक्षमतासु असङ्गतिं कृत्वा समस्यां परिहरितुं शक्नोति यस्य परिणामेण जोखिमः भवति परियोजनाविफलतायाः।
द्वितीयं, "जनानाम् अन्वेषणार्थं परियोजनानि प्रकाशयन्तु" संसाधनानाम् उत्तमतया एकीकरणं कर्तुं शक्नोति। विभिन्नक्षेत्रेभ्यः, उद्योगेभ्यः, पृष्ठभूमिभ्यः च भिन्नाः प्रतिभाः आगन्तुं शक्नुवन्ति एवं प्रकारेण तेषां सामर्थ्यं विशेषज्ञतां च एकत्र आनयितुं परियोजनायाः सफलकार्यन्वयनार्थं सशक्ततरं समर्थनं दातुं शक्यते।
अपि च, एतत् प्रतिरूपं नवीनचिन्तनं अपि उत्तेजितुं शक्नोति । विभिन्नपृष्ठभूमिकानां प्रतिभाः परस्परं संवादं कुर्वन्ति, टकरावं च कुर्वन्ति, येन नूतनाः विचाराः समाधानं च उत्पद्यन्ते, येन परियोजनासु अधिकानि संभावनानि, सफलताः च आनयन्ति
परन्तु "परियोजनानां प्रकाशनं जनान् अन्वेष्टुं च" सर्वं सुचारुरूपेण नौकायानं न भवति यत् एतत् केषाञ्चन आव्हानानां समस्यानां च सामनां करोति ।
तेषु एकं सूचनाविषमता अस्ति । परियोजना प्रकाशकाः परियोजनायाः आवश्यकतानां समीचीनरूपेण वर्णनं कर्तुं न शक्नुवन्ति, येन सम्भाव्यसहकारिणः परियोजनायाः दुर्बोधाः भवेयुः, येन प्रतिभाः अपि स्वक्षमताम् अनुभवं च प्रदर्शयन्ते सति अतिशयोक्तिं कुर्वन्ति अथवा अशुद्धाः भवेयुः, येन द्वयोः पक्षयोः मध्ये सहकार्यस्य जोखिमः वर्धते
तदतिरिक्तं विश्वासस्य विषयः अपि प्रमुखः विषयः अस्ति । सहकार्यात् पूर्वं पक्षद्वयस्य गहनबोधस्य अभावात् परस्परं क्षमतायां अखण्डतायां च संशयः भवितुं शक्नोति, अतः सहकार्यस्य सुचारुप्रगतिः प्रभाविता भवति
तदतिरिक्तं कानूनी-अनुबन्ध-जोखिमानां अवहेलना कर्तुं न शक्यते । सहकार्यप्रक्रियायाः कालखण्डे यदि स्पष्टकानूनीशर्ताः अनुबन्धबाधाः च न सन्ति तर्हि बौद्धिकसम्पत्त्याः विवादाः, उत्तरदायित्वविभागस्य अस्पष्टाः च विषयाः उत्पद्यन्ते, येन परियोजनायाः अनावश्यकहानिः भवितुम् अर्हति
एतासां आव्हानानां निवारणाय वयं अनेकाः उपायाः कर्तुं शक्नुमः ।
सर्वप्रथमं परियोजना प्रकाशकेन परियोजनायाः आवश्यकतानां यथासम्भवं विस्तृतं सटीकं च वर्णनं करणीयम्, यत्र परियोजनायाः लक्ष्याणि, कार्याणि, तकनीकी आवश्यकताः, समयनोड्स् इत्यादीनि सन्ति, तथा च, तत्सहकालं सम्भाव्यसहायार्थं पर्याप्तपृष्ठभूमिसूचनाः सन्दर्भसामग्री च प्रदातव्या सहकारिणः परियोजनां अधिकतया अवगच्छन्ति।
द्वितीयं प्रभावी संचारं मूल्याङ्कनं च तन्त्रं स्थापयन्तु। सहकार्यस्य पूर्वं, द्वयोः पक्षयोः परस्परं स्थितिं आवश्यकतां च अवगन्तुं पूर्णतया संवादः, आदानप्रदानं च कर्तुं शक्यते, केसविश्लेषणम्, तकनीकीपरीक्षणम् इत्यादीनां माध्यमेन व्ययस्य मेलनं सुदृढं कर्तुं शक्यते .
अपि च कानूनीजागरूकतां अनुबन्धप्रबन्धनं च सुदृढं कुर्वन्तु। सहकार्यस्य आरम्भे द्वयोः पक्षयोः स्वस्वअधिकारं दायित्वं च, बौद्धिकसम्पत्त्याधिकारस्य स्वामित्वं, गोपनीयताखण्डाः इत्यादयः स्पष्टीकर्तुं विस्तृतानुबन्धे हस्ताक्षरं कुर्वन्तु, येन कानूनीविवादाः न भवन्ति
संक्षेपेण, उदयमानसहकार्यप्रतिरूपत्वेन "जनानाम् अन्वेषणार्थं परियोजनानि प्रकाशयन्तु" इति केषाञ्चन आव्हानानां सम्मुखीभवति, परन्तु तस्य लाभाः क्षमता च उपेक्षितुं न शक्यन्ते । यावत् वयं समस्याः पूर्णतया ज्ञात्वा तान् समाधानार्थं प्रभावी उपायान् कर्तुं शक्नुमः तावत् यावत् भविष्ये सामाजिक-आर्थिक-विकासे अस्य अधिका महत्त्वपूर्णा भूमिका भविष्यति इति मम विश्वासः |.
